Μόρα, o νυχτερινός επισκέπτης που σκορπά τρόμο! (συνέντευξη του Jonathan Bright για την εκπομπή "Πύλες του Ανεξήγητου")
(Σημείωση J.B.: Το παρακάτω κείμενο αποτελεί μέρος τηλεοπτικής συνέντευξης που έδωσα για την εκπομπή "Οι Πύλες του Αναξήγητου". Κάποιο πρόβλημα που ίσως παρατηρηθεί στη ροή του λόγου, οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι κατά τη μεταφορά της συνέντευξης σε γραπτό κείμενο για την αναδημοσίευση της στην ιστοσελίδα της εκπομπής, οι ερωτήσεις από την πλευρά του δημοσιογράφου, που καθορίζουν και το πλαίσιο μέσα στο οποίο οι απαντήσεις υποχρεώνονται να κινηθούν, έχουν αντικατασταθεί από επικεφαλίδες-τίτλους για την παράγραφο που ακολουθεί... Αν και αυτό δεν είμαι σε θέση να το διορθώσω -αφού δεν μπορώ να παρέμβω στον λόγο του δημοσιογράφου, ούτε έχω τις ακριβείς ερωτήσεις-, εντούτοις έχουν γίνει κάποιες μικρές διορθώσεις σε σημεία που η απόδοση κατά τη μεταφορά του δικού μου λόγου στο γραπτό κείμενο δεν ήταν απόλυτα σωστή...)
- Μόρα, o νυχτερινός επισκέπτης που σκορπά τρόμο!
- Συντάκτης: Γιάννης Μούτσος, Δημοσίευση: 23/08/2010
Έχετε νιώσει ποτέ στον ύπνο σας πως μια σκιά σας πλησιάζει από άγνωστη προέλευση, σας ακινητοποιεί και σας παίρνει την ψυχή; Νιώσατε τον τρόμο, σαν να βρίσκεστε σε πλήρη παράλυση - αβοήθητος - χωρίς καμία ελπίδα για άμυνα; Τι συμβαίνει όταν κοιμόμαστε και ποια άγνωστα πλάσματα-οντότητες μας περιβάλλουν, χορεύοντας τριγύρω μας ενώ εμείς αγνοούμε παντελώς την μορφή και τις προθέσεις τους;Πρόκειται για τον κόσμο των σκιών. Έναν κόσμο άυλο και παράλληλο, όπου κατοικεί η γριά μόρα και ο βραχνάς. Για το μυστήριο αυτό έχουν ερευνήσει πολλοί μελετητές του μεταφυσικού.Μεταξύ αυτών ήταν ο Γιώργος Μπαλάνος ο οποίος μάλιστα το αναφέρει σαν «έρπουσα σκιά». (Sic.)
Υπάρχει ωστόσο μια επιστημονική εξήγηση του φαινομένου ή πρόκειται για ένα μεταφυσικό (μετά-την φύση) γεγονός; Τι λένε στις προσωπικές τους μαρτυρίες άτομα που έζησαν τον εφιάλτη της «Σκιάς» / της «μόρας» και πως το αντιμετώπισαν;Ο Τζόναθαν Μπράιτ, έχει ερευνήσει διεξοδικά το θέμα της Μόρας. Μιλώντας στον Γιάννη Μούτσο, αποκαλύπτει τα στοιχεία των ερευνών του και τα συμπεράσματα στα οποία έχει καταλήξει."Το φαινόμενο της Μόρας είναι γνωστό από την παράδοση περισσότερο. Είναι κάτι συνηθισμένο και παρατηρείται εδώ και χιλιάδες χρόνια. Η Μόρα είναι το φαινόμενο κατά το οποίο κυρίως όταν ήμαστε ξαπλωμένοι και σε χαλάρωση την ώρα του ύπνου ή σε υπναγωγικά/υπνοπομπικά στάδια, νοιώθουμε μια επίθεση από κάτι ξένο να μας πλακώνει, ή να μην μας επιτρέπει να αναπνεύσουμε, και συχνά αυτό συνοδεύεται από οπτασίες από μορφές σκοτεινές, σκιώδεις. Αυτό είναι που έχει μείνει και στην παράδοση να λέμε σαν Μόρα ή Βραχνά. Είναι το αντίστοιχο του σαξονικού 'nightmare' -η Βαλκανική είναι το nightmare των Άγγλων".
"Ποια είναι η γριά Μόρα;"
"Πραγματικό είναι με την έννοια του οτιδήποτε αντιλαμβανόμαστε εμείς σαν αληθινό, εγώ θα το ονόμαζα πραγματικό. Η διάκριση του πραγματικού με το αληθινό για μένα είναι λεπτή και δεν έχει να κάνει με το αν κάποιος αντιλαμβάνεται κάτι με τον Α ή με τον Β τρόπο, όσο με τα αν υπάρχει κάτι πραγματικά που να προκαλεί ένα ερέθισμα ώστε ο άλλος να το αντιληφθεί με κάποιο τρόπο. Η επιστήμη το εξετάζει και το διερευνά σαν φαινόμενο το οποίο μπορεί να προκαλείται από τον οργανισμό. Η παράδοση πάλι έχει τις δικές τις ερμηνείες -ότι πρόκειται για ένα πλάσμα το οποίο έρχεται και επιτίθεται. Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση.
"Ένα πραγματικό φαινόμενο"
Υπάρχουν διάφορες μορφές που παραδοσιακά μπορεί να παίρνει αυτό το φαινόμενο, όπως, η γριά ή ένα μικρό πλάσμα με ένα σκουφί. Τέτοιες καταγραφές έχουν γίνει από τον Νικόλαο Πολίτη στα τέλη 19ου αιώνα-τις αρχές του 20ου αιώνα. Υπάρχουν παραδόσεις και παραδοσιακές ρήσεις που αφορούν αυτό το πράγμα -λένε για παράδειγμα: «με πλάκωσε η Μόρα», ή «έβγαλα το Βραχνά»"
"Εκείνο που περιγράφει ένας άνθρωπος που έχει έρθει σε επαφή με την Μόρα είναι ένα βίωμα του. Συνήθως όμως αποφεύγει να το περιγράψει γιατί φοβάται. Είναι συνήθως κάτι που το καταπνίγει. Δεν είναι πολλές φορές που αυτός που βιώνει κάτι τέτοιο, χωρίς κάποιο έναυσμα, θα βγει να μιλήσει αριστερά και δεξιά. Παρόλα αυτά είναι πάρα πολύς ο κόσμος που το βιώνει. Σε μια στατιστική έρευνα που είχε κάνει ο Χάφορντ πριν από 20 χρόνια, έδειξε ότι τουλάχιστον ένα 15% έχει αντίστοιχα βιώματα έστω και μία φορά στη ζωή του και αυτό είναι το βίωμα που μένει στον άνθρωπο και το οποίο θα περιέγραφε. Το βίωμα είναι αναμφισβήτητο. Δεν είναι ένα παραμυθάκι. Είναι βίωμα".
"Μόρα - μια συμφωνία σιωπής;"
"Το βίωμα της Μόρας""Αυτό που βιώνει κανείς το αντιλαμβάνεται περισσότερο σαν αίσθηση ότι κάτι του επιτίθεται, κάτι τον πλακώνει, κάτι τον δυσκολεύει να αναπνεύσει। Και συχνά αυτό το "κάτι" το βλέπει κιόλας με πολύ συγκεκριμένες μορφές!... Μορφές σκιώδεις που συνήθως θυμίζουν κάποιον σκοτεινό κουκουλοφόρο ή -ανάλογα πως την ερμηνεύει κανείς- σαν γυναικεία μορφή με κουκούλα, μαντίλα ή κάποιος τύπος με καπέλο άλλοτε ημίψηλο άλλοτε σε στυλ"καουμπόικο".
Ουσιαστικά βλέπουν τη σιλουέτα, ή και κάποιο πλάσμα που είναι καθισμένο πάνω τους ή τους πιέζει. Είναι μεγάλη συζήτηση το αν αυτό είναι γέννημα του εγκεφάλου τους ή είναι κάτι το οποίο έρχεται πραγματικά πάνω τους εκείνη τη στιγμή. Πιστεύω ότι η αλήθεια είναι κάπου ενδιάμεσα. Η εναλλακτική άποψη των ερευνητών είναι ότι πραγματικά αφορά κάποια άλλα πλάσματα τα οποία μπορεί να είναι οντότητες από κάποιες άλλες διαστάσεις, μπορεί να είναι κάποια δαιμονικά πλάσματα.
Από την άλλη πλευρά η άποψη της ψυχιατρικής/ψυχολογίας κάνει λόγο για "παραίσθηση" που προκαλείται για τον Α ή Β λόγο, από κάποιον μηχανισμό, στον άνθρωπο. Ωστόσο η δική μου έρευνα έχει δείξει ότι υπάρχει ένα ερέθισμα εξωτερικό το οποίο επικοινωνεί και εσωτερικά με τον άνθρωπο και τελικά η μορφή που βλέπουμε δεν έχει τόση μεγάλη σημασία... Είναι απλά ένα μέσο που επικοινωνούμε με το περιβάλλον, και έτσι το αντιλαμβανόμαστε".
"Οι άνθρωποι δεν κοιμούνται όταν βλέπουν την Μόρα""Οι περισσότερες μαρτυρίες λένε ότι η Μόρα εμφανίζεται όταν οι άνθρωποι είναι ξαπλωμένοι στο κρεβάτι τους σε απόλυτο σκοτάδι. Υπάρχουν και μαρτυρίες για ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με αυτά τα στάδια. Βλέπουν αντίστοιχες μορφές σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες.
Κατά κανόνα, σύμφωνα με τις περισσότερες μαρτυρίες συμβαίνει την ώρα που είναι προς τα στάδια πριν και μετά από τον βαθύτερο ύπνο δηλαδή σε υπναγωγικό/υπνοπομπικό στάδιο, το οποίο είναι ένα λεπτό χρονικό σημείο γιατί την ίδια στιγμή υπάρχει και η ζυγαριά μεταξύ συνειδητού και ασυνειδήτου που αρχίζει και μετακινείται από τη μία και την άλλη μεριά. Προσωπικά πιστεύω ότι είναι μια στιγμή που μπορεί να ανοίξει μία "πύλη" μέσα από την οποία μπορείς να επικοινωνήσεις με κάποιον άλλο χωροχρόνο, ή μια άλλη διάσταση".
(Μέρος Β)
Ένα φαινόμενο μεταξύ φυσικού και μεταφυσικού, που ζητά εξηγήσεις εδώ και χρόνια "φωτίζεται" σιγά-σιγά μέσα από την προσέγγιση του ερευνητή Τζόναθαν Μπράιτ. Μετά από το Α' μέρος της συνέντευξής του στον Γιάννη Μούτσο ( "Μόρα: ο νυχτερινός επισκέπτης που σκορπά τον τρόμο)", ακολουθούν κάποιες πρακτικές οδηγίες για την αντιμετώπιση του φαινομένου.
"Πώς θα καταλάβω ότι δέχομαι την επίθεση της Μόρας;""Η επιστήμη μπορεί να λέει πως «η μόρα είναι το συγκεκριμένο φαινόμενο, μόνο όταν έχεις πέσει για ύπνο», να μη δέχεται ως ίδιο φαινόμενο οτιδήποτε άλλο, ακόμα κι αν έχει όλα τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά. Αλλά ουσιαστικά έγκειται στον κάθε ερευνητή να αποδεχτεί ποια από τα χαρακτηριστικά που συνοδεύουν αυτό το φαινόμενο είναι κύρια και ποια είναι δευτερεύοντα. Αυτό έχει συμβεί μέχρι στιγμής και στην οποιαδήποτε βιβλιογραφία ή σε οποιοδήποτε έργο ερευνητή που διερευνά αυτό το φαινόμενο. Γενικά υπάρχουν 5-6 χαρακτηριστικά:
1. αν είσαι ξαπλωμένος,
2. αν είσαι σε χαλάρωση,
3. αν νοιώθεις την αίσθηση της πίεσης στο στήθος,
4. αν νιώθεις ότι δεν μπορείς να αναπνεύσεις,
5. να μην μπορείς να κουνηθείς που είναι το βασικότερο όλων - η ακινητοποίηση της στιγμής
6. και βέβαια οι εικόνες που βλέπεις ή όλες αυτές οι αισθήσεις που αφορούν αυτό το θέμα.
"Η μυστική δύναμη πίσω από την μόρα""Έχω καταλήξει μέσα από την έρευνά μου ότι πολλά διαφορετικά φαινόμενα μεταξύ τους, όπως είναι η μόρα, όπως είναι τα πόλτεργκάϊστ και διάφορες άλλες περιπτώσεις, ακόμα και οι δαιμονισμοί, σχετίζονται με τη "Σκιά".
Αυτή είναι μια δύναμη η οποία γίνεται αντιληπτή από τον άνθρωπο με ποικίλους τρόπους. Ένας πολύ συχνός και συνήθης τρόπος είναι η μόρα. Αλλά εκτός από αυτό γίνεται αντιληπτή και με άλλους τρόπους όπου η παράδοση ή η επιστήμη, επειδή συνηθίζουν να κατηγοριοποιούν τα φαινόμενα δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ότι τα καταλαβαίνουν ώστε να νοιώσουν ότι δεν τους είναι κάτι τελείως άγνωστο, βάζουν αυτές τις διακρίσεις.
Στην ουσία υπάρχει το ερέθισμα, υπάρχει η δύναμη που γεννάει αυτό το ερέθισμα. Αν μου συνέβαινε όρθιος και σηκωνόνταν και κυκλοφορούσαν αντικείμενα στον αέρα θα έλεγα « είναι ένα δαιμονικό πνεύμα πολτεργκάϊστ κλπ»
"Η Σκιά...""...Είναι μια δύναμη που μπορεί με πολύ ζωώδη ένστικτα να κινείται και να έρχεται σε επαφή με τον άνθρωπο κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες. Εκείνο που αντλεί από τον άνθρωπο σε τέτοιες περιπτώσεις είναι ενέργεια, ουσιώδης ενέργεια.
Για τον λόγο αυτό πολλά θύματα της μόρας ξυπνούν και νοιώθουν ότι είναι πάρα πολλοί κουρασμένοι, σαν να έσκαβαν όλη την νύχτα. Και βέβαια ο τρόμος, ο οποίος νοιώθουν τη στιγμή εκείνη, οδηγεί σε απώλεια αυτής της τόσο πολύτιμης ουσίας, της ζωτικής ενέργειας του ανθρώπου. Το χειρότερο που πρέπει να κάνει κανείς σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να φοβάται, να τρομάζει, γιατί αυτός ο πανικός είναι εκείνος που ευνοεί τέτοιες καταστάσεις".
"Πώς θα αντιμετωπίσω την Μόρα;"
" Η αντιμετώπιση γίνεται συνήθως ενστικτωδώς και αυθόρμητα. Αυτό που πολύ συχνά καταμαρτυράται είναι ότι όταν κανείς νοιώσει ότι φτάσει στο έπακρο, εκεί που δεν αντέχει, φοβάται ότι θα πεθάνει, καταπιεσμένος, δεν μπορεί να κουνηθεί, έχει πανικοβληθεί, λέει μια προσευχή και εκεί λύνεται ο πολιορκητικός κλοιός. Πιστεύω ότι αυτό λειτουργεί, επειδή ακριβώς το άτομο επικεντρώνει όλη του τη δύναμη της αντίστασης πάνω σε ένα σύμβολο που εκείνη τη στιγμή είναι η προσευχή.
Πολύ συχνά μπορεί να είναι το «Ιησούς Χριστός νικά και όλα τα κακά σκορπά». Πάρα πολλές φορές το έχω ακούσει αυτό στις εκατοντάδες μαρτυρίες που έχω για τέτοια περιστατικά. Περισσότερο αυτό που βοηθάει είναι ένα σύμβολο στο οποίο μπορεί κανείς να εστιάσει και να επικεντρωθεί τη συγκεκριμένη στιγμή με όλη του τη συνείδηση. προβάλλοντας αυτή την αντίσταση. Αυτό είναι κάτι που αποδεσμεύει τον μάρτυρα εκείνη τη δεδομένη στιγμή".
"Πιο "εύκολοι" στόχοι της Μόρας, τα παιδιά"" Περισσότερο επιρρεπείς είναι τα παιδιά, με την έννοια ότι είναι πιο ευάλωτα. Από πολύ μικρά ηλικία τα παιδιά έχουν τέτοιες εμπειρίες. Οι μεγάλοι, δεν δίνουν μεγάλη βάση σε αυτές τις μαρτυρίες, παρόλο που εκείνοι όταν ήταν παιδιά είχαν αντίστοιχες εμπειρίες και αυτό είναι κάτι που ξεχνιέτα.
Καθώς το άτομο μεγαλώνει εισέρχεται μέσα σε ένα σύστημα που ουσιαστικά περιορίζει την αντιληπτική ικανότητα και το κάνει να συντονίζεται με συγκεκριμένες συχνότητες και να μειώνει το εύρος του πεδίου της πραγματικότητάς του. Τα παιδιά ανταποκρίνονται σε περισσοτερες συχνότητες, επειδή είναι πιο ανοιχτά. Συνεπώς έχουν πολύ περισσότερες τέτοιες εμπειρίες. Αυτό πάντως δεν αποκλείει τους ενήλικες οι οποίοι έχουν επίσης τέτοιες εμπειρίες. Μπορεί να συμβεί σε άτομο ηλικίας 30-40 χρονών, δεν έχει σημασία".
(Μέρος Γ)
Θύματα επιθέσεων της μόρας και άλλων εξωδιαστατικών οντοτήτων αναζητούν εξήγηση γιατί συμβαίνει σε αυτούς το φαινόμενο αυτό.Στο γ' μέρος της συνέντευξης του Τζόναθαν Μπράιτ στον Γιάννη Μούτσο, προσπαθούμε να απαντήσουμε στο ερώτημα αν η Μόρα επισκέπτεται συγκεκριμένους χώρους και ανθρώπους.
"Πριν αγοράσετε ένα σπίτι ψάξτε σε ποιόν ανήκε πριν""Εκείνο που επηρεάζει πολύ, είναι το σημείο που βρίσκεται το σπίτι του μάρτυρα. Έτσι, περισσότερο εκτεθειμένοι είναι όσοι έχουν την ατυχία να ζουν σε ένα χώρο που μπορεί να είναι "κομβικός", να σχηματίζει δηλαδή κατά κάποιον τρόπο μια "πύλη" για την εκδήλωση της "Σκιάς" στο ανθρώπινο πεδίο.
Η "Σκιά" έρχεται από κάποιο άλλο πεδίο και εκδηλώνεται σε μας, όπως εμείς την αντιλαμβανόμαστε... -έτσι δημιουργούνται όλα αυτά τα φαινόμενα που διερευνούμε...
Αυτό που μπορεί να συμβαίνει φαίνεται να σχετίζεται με τα υπόγεια ρεύματα και πολύ συχνά έχω διαπιστώσει ότι συμβαίνει σε σπίτια που έχουν πηγάδια, ή μπαζωμένα ρέματα τα οποία μπορεί με κάποιο τρόπο να έχουν φορτιστεί αρνητικά π.χ. με θανάτους που μπορεί να έχουν συμβεί εκεί.
Έχω ακούσει για ολόκληρα νεκροταφεία που κατέληγαν σε ρέματα, με εκτελέσεις επί Γερμανών σε τέτοια σημεία, κλπ. Αλλά και τα πηγάδια περιλαμβάνονται στην κατηγορία αυτή αφού συχνά έκαναν θυσίες και έριχναν ανθρώπους μέσα. Επιπλέον αυτό μπορεί να παρατηρηθεί και σε σπίτια που έχουν χτιστεί σε θεμέλια όπου έχουν κάνει θυσίες πετεινών, σύμφωνα με τις υποδείξεις των παραδόσεων προκειμένου το σπίτι να στηριχτεί σε...γερά θεμέλια".
Η ψυχολογική κατάσταση, παίζει σημαντικό ρόλο." Επειδή παγιδεύεται ένα αρνητικό συναίσθημα τη στιγμή εκείνη και βοηθάει στην εκδήλωση φορτίζοντας το χώρο ενεργειακά… σε ένα τέτοιο σπίτι, ή ακόμα και σε ένα συγκεκριμένο δωμάτιο, μπορεί πολλά διαφορετικά άτομα -ανεξαρτήτως τι άτομο είναι το καθένα- να γίνουν μάρτυρες τέτοιων εκδηλώσεων. Την ίδια στιγμή όμως μπορεί και ο οποιοσδήποτε να προσκαλέσει τέτοιου είδους εκδηλώσεις όταν βρίσκεται σε ακραία ψυχολογική θέση-κατάσταση.
Δηλαδή όταν αρχίζει και νοιώθει πολύ μεγάλη μελαγχολία, έχει τάσεις αυτοκτονικές, βρίσκεται σε δυσαρμονία και μεγάλη εσωτερική σύγκρουση, έχει παρατηρηθεί ότι αυτό πάλι προσελκύει τη "Σκιά" και τέτοιες εκδηλώσεις... Εκείνη τη στιγμή επειδή ο άνθρωπος είναι κάπου μεταξύ συνειδητού και ασυνείδητου που βρίσκονται σε διαμάχη, φτιάχνει μια "πύλη" ο ίδιος και γίνεται αντικείμενο τέτοιων εκδηλώσεων.
Ένα σπίτι το οποίο είναι φτιαγμένο πάνω σε ένα ρέμα μπορεί να καταγράφει μνήμες από το παρελθόν και να τις εκδηλώνει ή να τις αναπαράγει. Αυτό είναι μια παραδοσιακή ερμηνεία ενός τύπου φαντασμάτων, δηλαδή ότι υπάρχουν μνήμες οι οποίες καταγράφονται και επαναλαμβάνονται. Ωστόσο αυτό δεν είναι πολύ επικίνδυνο ή ανησυχητικό, γιατί ουσιαστικά μιλάμε για ένα φυσικό κινηματογράφο εκείνη τη στιγμή, τίποτα περισσότερο δηλαδή από κάποιο φαινόμενο που μπορεί ναι μεν να δημιουργεί και να γεννά εικόνες, αλλά αυτές δεν είναι ενεργητικές, δεν μπορούν να παρέμβουν πρακτικά σε κάτι, πέραν του ότι μπορεί να αναστατώσουν εκείνον που τις βλέπει. Πολλές φορές πάλι λέμε ότι οι θάνατοι στοιχειώνουν τα σπίτια. Τότε εκλύεται ένα έντονο αρνητικό αίσθημα, ενώ το αίμα με τον έντονο συμβολικό χαρακτήρα του βοηθάει στην απελευθέρωση όχι εικόνων, αλλά εκδηλώσεων που είναι περισσότερο ενεργητικές από τα στοιχειώματα. Σε πολλά σπίτια λοιπόν εκδηλώνεται η "Σκιά" (συχνά, όπως είπαμε, υπό την μορφή της Μόρας"), επειδή απλά βρίσκονται σε κάποιον τέτοιον συγκεκριμένο χώρο...
Η επιστημονική εκδοχή της "υπνικής παράλυσης""Πρόκειται για την υπνική παράλυση που υποτίθεται ότι επιτάσσεται στον οργανισμό από κάποιο προστατευτικό μηχανισμό, ώστε το άτομο να μην μπορεί να κινήσει τα άκρα του την ώρα του ύπνου. Ωστόσο η επιστημονική θεωρία υποστηρίζει ότι όλα τα υπόλοιπα φαινόμενα που συμβαίνουν ξεκινώντας από εκεί, είναι απλά παραισθήσεις οι οποίες συνήθως προκαλούνται επειδή ο άνθρωπος ξυπνάει τη στιγμή που δεν θα ήθελε να ξυπνήσει, βγαίνει δηλαδή κατευθείαν από τα στάδια RΕM και έρχεται σε μια κατάσταση συνειδητότητας πριν προλάβει να ενεργοποιηθεί το σύστημα που θα του φέρει την ικανότητα λειτουργίας των άκρων του, πανικοβάλλεται και για αυτό βλέπει όλες αυτές τις εικόνες.
Δεν είναι επαρκής αυτή η άποψη, γιατί δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να απαντήσει για ποιό λόγο οι συγκεκριμένες μορφές με τις οποίες εκδηλώνεται εκείνη τη στιγμή το φαινόμενο, είναι τόσο πολύ ίδιες ανεξαρτήτως κουλτούρας που μπορεί να έχει ο μάρτυρας - δηλαδή μπορεί να βλέπουν τα ίδια πράγματα εδώ, στην Αφρική, στη Βραζιλία... Έχω μιλήσει με άτομα από πάρα πολλά σημεία του κόσμου και έχουν αντίστοιχες μαρτυρίες. Επίσης δεν ακολουθούν όλα τα παραδείγματα αυτή τη σειρά. Δηλαδή υπάρχουν άτομα που ενώ καταθέτουν αυτές τις μαρτυρίες μπορούν να κουνηθούν, δεν είναι δηλαδή πλήρως ακινητοποιημένα, αλλά δεν μπορούν να μιλήσουν. Υπάρχουν άτομα που τους συμβαίνει ακριβώς το ίδιο πράγμα σε κατάσταση εγρήγορσης, ενώ άλλοι απλά είναι ξαπλωμένοι και κοιμούνται. Και βέβαια υπάρχουν και υλικά αποτελέσματα. Δηλαδή μπορεί σε πολλές περιπτώσεις να μετακινηθούν αντικείμενα, κάτι που το έχω βιώσει κι εγώ ο ίδιος ακόμα...
"Η μόρα και η κληρονομικότητα"
"Η κληρονομικότητα από γονιό σε παιδιά, ή από παππού σε εγγόνια, παίζει κάποιο ρόλο στην εκδήλωση της μόρας, αλλά όχι με την έννοια ότι υπάρχει ένα γονίδιο κάποιας νόσου ή κάποιας προδιάθεσης για ασθένεια ή δυσλειτουργία. Περισσότερο σχετίζεται με το ότι κάποια άτομα είναι πιο ευαίσθητα στο οπτικό φάσμα αντίληψης, όπως για παράδειγμα, άτομα με αυξημένη "έκτη" αίσθηση. Αυτό σε κάποιο βαθμό μεταφέρεται και κληρονομικά. Ενώ δεν πρέπει να αποκλείουμε το γεγονός ότι πολύ συχνά τα άτομα που είναι της ίδιας οικογένειας μεγαλώνουν στο ίδιο σπίτι, συνεπώς αν το σπίτι έχει πρόβλημα τότε το έχουν δει όλα τα μέλη της".
(Η συνέντευξή μου παραχωρήθηκε στον Γιάννη Μούτσο για την εκπομπή Οι Πύλες του Ανεξήγητου -και επίσης δημοσιεύθηκε και στο διαδικτυακό site της εκπομπής - www.Pyles.tv)
